In de krant van afgelopen weekend (NRC, 18/9 februari) werd in twee artikelen gewezen op de gevolgen van populistische politiek. Chavannes zegt dat Wilders de democratische malaise onthult én vergroot (Opklaringen). Elders wordt gewezen op de onmacht van de oude politiek: zij kan de ‘code van de PVV’ niet kraken (Z&Z). In beide artikelen wordt, als een spookbeeld, gewezen naar de VS: dat land is door de extreme discussietoon ‘bijna onbestuurbaar’. Artikelen doorspekt met woorden als ‘frustratie’, ‘geen raad weten’, ‘niet bij machte zijn’, ‘onbestuurbaar’ hebben het risico een self-fulfilling prophecy te worden. (Hoe) kunnen we verder komen?

Als onvrede/onbehagen gemobiliseerd kan worden, kan dat dan ook niet met vrede/‘welbehagen? Ligt de sleutel niet bij ‘het volk’ (demos, het eerste woord van ‘democratie’) zelf? Dát kan uitreiken in plaats van ‘negeren’! Dat is wat wij proberen. Elke maand houden we een sport- en spelmiddag op een buurtplein. We praten dan ook met kinderen, jongeren en hun ouders over normen en waarden. Met regelmaat organiseren we dialoogavonden met moslims: we zien elkaar steeds graag. Naar aanleiding van de commotie rondom de website ‘meld overlast MOE-landers’ bezochten we een Poolse geloofsgemeenschap. Onze brief ter bemoediging werd, vertaald in het Pools, in een stampvolle kerk voorgelezen. We bidden daarbij ook voor onze overheid: dat zij het leefbaar houdt en, waar nodig, maakt voor alle Nederlanders. Wij doen dat vanuit onze christelijke overtuiging. Laat ieder ander dat vanuit zijn/haar eigen overtuiging doen. Reik uit!