Mijn collega Holtzapffel wijst er terecht op dat Godsbeelden meespelen in overwegingen om wel of niet te vaccineren (Mijn God houdt wél van vaccinatie, NRC 1 en 2 september). De vraag die mij bezig houdt is hoe je in post-seculier Nederland een zinnig gesprek over Godsbeelden voert. Holtzapffel bespreekt twee Godsbeelden die volgens hem tegenstrijdig zijn: het almachtige Godsbeeld en het verantwoordelijkheid gevende Godsbeeld. Maar een groeiende groep anti-vaxxers gelooft helemaal niet in God. Blijven zij dan buiten dit gesprek? Dat lijkt mij niet. Al was het maar omdat hun overtuigingen doen denken aan een vorm van geloof. Filosoof René ten Bos verwoordde dat onlangs goed (Trouw, 5 september). Ten Bos wijst erop dat natuurlijke zuiverheid een belangrijk gevoel is geworden: je gaat je kind, het meest onschuldige, toch niet volspuiten met ziektekiemen? Volgens Ten Bos vervangt dit gevoel zo ongeveer het geloof in God. Neem zo’n gevoel dan ook mee in het debat over religieuze motieven rondom vaccinatie.

Woensdag 6 september (toegestuurd aan NRC, niet geplaatst)

Zie ook Discussie over eerste doopvraag onthult secularisatie. Blogpost 2019.