Ik wil als Christus voor je zijn

Korte overdenking naar aanleiding van Efeze 5:21, voorafgaand aan de viering van het heilig avondmaal. Het geheel van de liturgie staat in het kader van het thema. Voorbeeldliturgie onderaan de tekst.

Gemeente van de Heer

Vorige week vroeg ik jullie waarover het in de erediensten zou kunnen gaan. We onderbreken, voor een tijd, het luisteren naar Ezechiël. Er kwamen diverse reacties. Mooie. Ingrijpende. Ik noem er een paar:

  • Waar is God als je lijdt; als je steeds tegenslag te verwerken krijgt? Als het zo moeilijk is dat je daar – in ieder geval publiek – niet over kunt spreken?
  • Ik vind het moeilijk om in God te geloven. Of: mijn kinderen vinden dat moeilijk. Wat voegt God toe? Waar is God?
  • Een ander gaf dat ook twijfel op als mogelijk onderwerp en zei erbij: juist die stokoude, dit jaar jubilerende Dordtse Leerregels spreken over tijden waarin God ver weg lijkt te zijn.
  • Diverse gemeenteleden stuurden als suggestie liederen toe om te zingen. Wat mooi. Muziek en lied betekenen veel. Het lied waarmee we deze dienst eindigen (Opw.378) is uit de gemeente aangedragen.
  • Laten we bemoedigd worden, zei iemand anders. De Geest werkt als we elkaar willen liefhebben en dienen. Juist als er in de gemeente ook blokkades zijn in de onderlinge liefdesband.
  • Hoe gaan we om met verschillen? Als de een zus denkt en de ander zo, bijvoorbeeld als het over de vraag naar vrouwelijke ambtsdragers gaat.

Het leek me goed enkele van deze reacties te delen. Al was het maar hierom. Straks zitten we met elkaar aan de tafel van de Heer. Misschien zit jij naast diegene die steeds met tegenslag te maken krijgt. Weet je het van elkaar? Vinden wij het moeilijk om elkaar te zeggen wat er op ons hart ligt? Over voetbal kunnen we het hebben met elkaar. Over Feyenoord. Over Ajax en PSV in de champions league. Belangrijk; zeker. (Sommige clubs tenminste.) Maar hebben we het ook over dingen meer die ons op een ander niveau bezig houden? Ervaren we barrières om open te zijn? Waar zit dat op vast? Misschien zit er straks aan de tafel van de Heer iemand tegenover je die eraan twijfelt of God bestaat. Weet je het van elkaar? Durf je dat te zeggen? Of kijk je wel uit omdat je dan iemand bent ‘waar wat mee is’. Maar dat vieren we juist, toch, straks aan het avondmaal? Er is wat met mij. Er is wat met ons. En daarom zegt God: kom bij Mij. Als God ons kent, is het goed dat wij elkaar kennen. En nee; niet ieder (hoeft wat/alles te weten). Maar misschien een iemand. Of een kring.

Bedankt, al die broers en zussen die reageerden op de oproep waarover het zou kunnen gaan tijdens de samenkomsten. Wat belangrijk om dat te delen. God heeft zijn leven met ons gedeeld. Dat is avondmaal vieren.

Deze dienst zet de toon. In alle Schriftlezingen gaat het over de opdracht die Jezus ons geeft: heb elkaar lief, dien elkaar. En daarom eindigen we deze eredienst met deze bijzondere zin: ik wil als Christus voor je zijn. Aanvaard elkaars gezag uit eerbied voor Christus (Efeze 5:21). Dat betekent: heb het belang van de ander voor ogen. Efeze 5:21 gaat over de manier waarop je in de gemeente met God en elkaar leeft. Met elkaar spreekt als je het oneens bent. Naar elkaar kijkt, in zorg en moeite. Over de intentie van je meedoen aan de gemeente. Efeze 5:21 is de weg van Jezus. De weg die hij ging toen hij voor het eerst het avondmaal vierde. Hij legde zijn bovenkleed af en diende zijn volgelingen (Johannes 13). Dat is de wereld op z’n kop. De Heer die zijn volgelingen dient.

Wat moet jij afleggen om Christus voor een ander te zijn? Het zou zomaar kunnen dat dat voor ieder van ons iets anders is. Je trots, misschien? Je eigengelijk wellicht? Je angst om gekwetst te worden of een ander zeer te doen. Je egoïsme omdat je genoeg aan jezelf hebt. Je boosheid om wat een ander jou aandeed. Onze gereformeerde ideaalbeelden waaraan iedere gelovige, min of meer, zou moeten voldoen. En ga zo maar door.

Ondertussen roept Jezus. Hij is ons leven, de grond waarop we staan (GK 161). Neem, eet en drink. Gedenk en geloof. Leef het evangelie, gemeente. Wees als Christus voor elkaar.


Voorbeeldliturgie
Welkom
Votum
Groet
Psalm 118: 1 en 4 nieuwe berijming http://www.denieuwepsalmberijming.nl/berijmingen/psalm-118
Het nieuwe gebod van Jezus: heb elkaar lief
(Johannes 15:9-17)
Gebed
Kinderen naar voren
Lucas 1:5-25
Lied. Sela, samen eten wij
Kinderen naar kring
Lezen Efeze 5:15-21
Overdenking Ik wil als Christus voor je zijn
Johannes 13:1-5 voorbereiding heilig avondmaal
GK 161 en GK 163, geloofsbelijdenis tijdens de viering. Als volgt:
• 161:1 Heer U bent mijn leven tijdens het moment waarop de tafel gereed wordt gemaakt
• 161:2 ‘k geloof in U, Heer Jezus tijdens de nodiging voor tafel 1
Tekst om ‘op te kauwen’ tafel 1: Johannes 13:34 en 35
Afsluiting GK 163:1 Ik bouw op U
• 161:3 Heer, uw bent mijn kracht tijdens de nodiging voor tafel 2
Tekst om ‘op te kauwen’ tafel 2: Filippenzen 2:1-5
Afsluiting GK 163:2 Gelovend ga
• 161:4 Vader van het leven tijdens de nodiging voor tafel 3
Tekst om ‘op te kauwen’: 1 Johannes 3:11 en 14
Afsluiten GK 163:3 Ik bouw op U
Dankgebed en voorbede
Kinderen komen terug
collecte
Ik wil jou van harte dienen, Opw. 378. Gemeente in 3 groepen. Vers 1 allen. Vers 2 tm 4 door steeds één groep. Vers 5 allen.
Zegen
Verdere ontmoeting

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.