NRC Handelsblad publiceert vandaag mijn brief inzake de wet tegen de godslastering; deze en komende week behandeld in de Eerste Kamer. In de discussie gaat het nogal eens over ons (christelijke) verleden. Beter is het om naar de realiteit van vandaag te kijken. Welk gevoel geven we elkaar als het om levensbeschouwing en religie gaat? Welk klimaat willen we creëren? De praktijk laat zien dat dit geen hypothetisch vraagstuk is. Dit is de brief:

Wet blijft/blijkt ook nu relevant
Gelukkig houdt de Eerste Kamer een slag om de arm inzake het afschaffen van de wet op de godslastering (NRC, 27 november). Dit onderwerp over twee fundamentele vrijheden, meningsuiting en geloofsovertuiging, vraagt goede doordenking. Gevoelsmatig ligt het afschaffen van deze wet voor de hand. Nederland is immers sterk veranderd ten opzichte van de tijd waarin deze wet tot stand kwam. In tegenstelling tot die tijd is religie nu een privéaangelegenheid. En christenen beseffen beter dan toen dat hun god wel tegen een stootje kan. Maar in de kwestie van de Syriëgangers blijkt dat het onderwerp godslastering geen dode letter is, maar actualiteit.

Over de radicalisering van jongeren zijn veel zorgen, onder andere bij de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NRC, 8 november jl.).

Nu ontstaat extremisme niet van de ene op de andere dag en er spelen veel factoren in mee. En van moslims hoor ik steeds dat de islam in dit extremisme wordt gekaapt. Uit propagandamateriaal van en voor Syriëgangers blijkt in ieder geval dat de manier waarop godsdienst in ons land (g)een plek krijgt meespeelt.

In die situatie is elk signaal welkom dat duidelijk maakt dat iedere levens- en geloofsovertuiging gezien en gerespecteerd wordt, binnen de kaders van de wet. De wet op godslastering kan voor dat bepaalde deel extremisme de wind uit de zeilen halen. Dat is goed voor heel Nederland.

NRC Handelsblad, vrijdag 29 november 2013.

Zie wij vereren een gelasterde god (NRC Next 6 december 2013).

Zie ook Ibn Ghaldoun en de blinde vlek van de samenleving (NRC, 6&7 juli 2013). Zie ook Vrije meningsuiting als identiteit (januari 2016, een jaar Charlie Hebdo).