Gisteren was het de eerste zondag van de 40dagen tijd. De kerk leeft toe naar het mysterie van het christelijk geloof: Christus, zoals de Schriften zeggen, voor ons gekruisigd en opgestaan (1 Kor.15:3&4). Lucas zet de 40dagen tijd in een wel heel bijzonder kader. ‘Toen de tijd naderde dat Jezus van de aarde zou worden weggenomen, ging hij vastberaden op weg naar Jeruzalem‘ (9:51). Gelijk over kruis en opstanding heen kijken naar Hemelvaart! Laat duidelijk zijn dat hiermee op geen enkele manier de kruisdood wordt gerelativeerd o.i.d. Het kruis betekent geen plek bij God en mensen, vervloekt door God, een afgang voor mensen en veel, diep fysiek lijden. En toch…: de Heer kijkt verder, zo heeft Lucas begrepen. Ergens anders staat het zo in de Bijbel: omwille van de vreugde die voor Hem in het verschiet lag, liet hij zich niet afschrikken door de schande van het kruis (Hebr.12:2). Jezus weet wat Hij wil. Vastberaden gaat Hij op weg. De 40dagen tijd is daarom ook een spiegel voor ons. Hoe zit het met jouw vastberadenheid? Weet je wat je wilt? Heb je je keuze voor de Heer gemaakt? Blijf je toegewijd aan de ander leven? Laat je je niet afschrikken als applaus, beloning wegblijft? We bidden: ‘Jezus ga ons voor, deze wereld door’ (LB 442).

Wat je wilt en niet wilt

De Heer heeft zijn levensdoel voor ogen. Hij zal plaatsnemen aan de rechterhand van de Vader en vandaar de kerk en wereld sturen. Hij is daarvoor bereid de weg naar het kruis te gaan. Het valt op dat mensen 9,51 bemoedigend vinden, steun putten uit Jezus’ vastberadenheid. Maar dan… Lees verder in vers 52-62. Met als hoogte (of is het diepte)punt de weigering om je bloedeigen vader te begraven: ‘laat de doden hun doden begraven, maar ga jij op weg om het Koninkrijk van God te verkondigen’ (60). Hallo! Meer dan asociaal. Zelfs de meest op het individu gerichte maatschappijvisie zou het niet zo zeggen. De Heer wel. Het is de andere kant van dezelfde medaille van vers 51. Jezus die heel goed weet wat Hij wil, weet ook heel goed wat Hij niet wil. Volg jij daarin? Spoor jij? Laat je niet afschrikken door zijn scherpte, maar zie Hem als EEN. Het geheim van de vastberadenheid en het voor ons onverteerbare zit in Hem zelf.

Voorbij oordeel, dood en deze wereld

De messcherpe verzen 52-62 zijn onlosmakelijk met vers 51 verbonden en vormen ook een onderlinge eenheid. Jezus richt zich op de (toe)komende wereld een gaat voorbij aan:

– oordeel (52-56). Mensen wijzen Hem af maar vinden toch een genadige Heer. Een belangrijk signaal nu wij in Nederland met steeds publieker ongeloof te maken krijgen. Het oordeel overheerst niet. Laat steeds zien dat alleen Christus het leven de moeite waard maakt. Niet jij maar de Heer wordt afgewezen en laat het oordeel ook aan Hem.

– aan deze wereld (57/8). Wil je Jezus volgen dan moet je beseffen dat je geen echte plek hebt in deze wereld. De plek bij uitstek van de Heer was het kruis. Zo bungelt een christen er maar wat bij. Ja, je gaat relaties aan – maar Christus is de eerste. Ja, je zet de in voor de maatschappij – maar wij verwachten een nieuwe hemel en aarde. Aard niet eerst hier – wortel in de Heer!

– voorbij de dood (59/60). Dit steenharde woord maakt nog het meest duidelijk dat Jezus Heer is. Niet alleen is dit asociaal, het gaat in tegen Gods wet (eer je vader en je moeder). Jezus maakt duidelijk dat Hij nog verder gaat. Niet de dood heeft het laatste woord, niet de zonde en alles wat daarmee te maken heeft. HIJ, God definitieve woord (Hebr.1:2), heerst. Hier spreekt Hij die het leven is. Alles beslissend is hoe je je tot Hem verhoudt.

– voorbij het verleden (61/2). Kijk niet achterom (zoals de vrouw van Lot, Gen.19). Nederland ontkerstent rap. Christenen zeggen dat het vroeger beter was in dit land. Of houden vast aan wat ze ‘nog’ hebben of zetten zich in voor het behoud daarvan. Christus gaat verder. Kijk niet terug. De Heer heeft nieuwe plannen. Voor zijn kerk. Voor jou. Volg Jezus. Ook in je leven van iedere dag. Beslissend is niet of je gisteren wellicht faalde, maar of je vandaag volgt.

Spoor! Volg Jezus in zijn vastberadenheid.