‘In de terminale zorg staat een seculiere of humanistische mensvisie tegenover een religieuze’ zegt het commentaar (NRC Handelsblad, 24 en 25 juni). Vervolgens trekt het commentaar de lijn door naar de formatiegesprekken tussen de D66 aan de ene en het CDA en de CU aan de andere kant inzake de kwestie ‘voltooid leven’. De wens wordt uitgesproken dat dat een ‘vrije kwestie’ zal zijn.

Het commentaar gaat echter te kort door de bocht door te zeggen dat de tegenstelling in deze kwesties bestaat uit seculier zelfbeschikkingsrecht enerzijds en religieuze overtuigingen anderzijds. Rondom ‘voltooid leven’ is dat helder geworden in de reacties van onder andere de commissie-Schnabel, artsenorganisatie KNMG en een advertentie in NRC van 220 artsen. Als het gaat over de euthanasiediscussie moet ik denken aan wat Antoinette Reerink en Anne-Mei The zeiden: ‘doodgaan is te groot voor menselijk gekibbel en stammenstrijd tussen voor- en tegenstanders, en te vatbaar voor beïnvloeding door derden, bijvoorbeeld familieleden’ (NRC Handelsblad,18 januari 2014).

Uiteraard opinieert het commentaar. Maar laten de dilemma’s en verantwoordelijkheden wel eerst juist gesteld worden.

—
Toegestuurd aan NRC op 24 juni maar niet geplaatst.

Zie een preek over deze problematiek: het geheim van de zelfredzame afhankelijkheidsmens (2016) en een artikel (2014) over (achtergronden van) het euthanasiebeleid in Nederland.