Life is a mystery
Everyone must stand alone
(Madonna)

Op zondag word ik niet uitgenodigd; gezinnen hebben het door de week zo druk dat ze de zondag voor zichzelf reserveren.’ Deze klacht hoorde ik laatst van een single die lid is van een kerk ergens in het westen van het land. Er wordt weleens gemopperd dat kerken ‘gezinnetjeskerken’ zijn. Maar christenen kunnen niet blijven staan bij zo’n neerbuigende typering. Als singles buiten de boot vallen, is er iets anders aan de hand. Want in de kerk gaat het er niet om wie of wat je bent. Belangrijk is de vraag wie Jezus (voor je) is. Het zou niet moeten uitmaken of je single bent of lid van een gezin.

Paulus maakt dat duidelijk aan de gemeente in Korinte. Als tijdens de avondmaalsviering blijkt dat de toen geldende maatschappelijke standen nog steeds domineren, trekt Paulus aan de noodrem: ‘Wie eet en drinkt en niet beseft dat het om het lichaam van de Heer gaat, roept zijn veroordeling over zichzelf af’ (1 Korintiërs 11:29).
Zoals toen het maatschappelijke verschil tussen slaven en heren domineerde, zo maakt de kerk vandaag onderscheid tussen singles en gezinnen. Hoe kan dat? En waarom is er zo veel verlegenheid rondom singles? Misschien opent een buitenstaander onze ogen voor onze blinde vlek. Popster Madonna zingt:

Life is a mystery
Everyone must stand alone
I hear you call my name
And it feels like home

Iedereen staat alleen, is een single; een treffende typering van onze ik-gerchte tijd! Toch is dit lied een gebed (‘Like a prayer’). Wie zich niet opsluit in zijn (trouw)relatie of singlebestaan, ervaart een roep die omvattender is dan welke menselijke relatie dan ook. Jezus zegt dat ieder voor zich zijn leven aan Hem moet verliezen (Matteüs 16:25). Een christen ís single.

Onze ik-gerichte tijd dwingt ons tot een nieuwe focus op Jezus. Dat is meer dan winst voor de single. Want Jezus geeft ieder mens een thuis.

Voorwoord OnderWeg, themanummer Single in de kerk (zaterdag 6 februari 2016).
Zie hier voor het hoofdartikel ‘Van een gezinnetjeskerk naar een singletjeskerk’.