In het kader van ons jaarthema “Eenheid en diversiteit” ditmaal een eredienst (voorbereid) door en met jongvolwassenenvereniging JOB. Je kunt de preek beluisteren via mijn podcast. Een voorbeeldliturgie staat onderaan de preektekst.

Gemeente van de Heer

1         Oefenen om Jezus’ naam bekend te maken.
Oefening baart kunst. Die uitdrukking ken je. En breng je in praktijk. Je oefent bijvoorbeeld doordeweeks voor je sport en in het weekend is de wedstrijd. Dan moet je er staan. Of je oefent voor een toets die je maandag hebt.

Nieuw leven.
Als Petrus zijn brief gaat afronden (‘tot slot’) gaat hij aanwijzingen geven voor het leven in de gemeente. Dat begint ermee dat je eensgezind bent. Dat is – zo hoorden we bij in de eerste dienst over het jaarthema – ook het eerste waarover Paulus begint als hij het evangelie concreet gaat maken (Efeze 4).[i] Die eenheid is belangrijk omdat die verwijst naar Drie-Ene God en de vrede die Hij geeft. Petrus spreekt over vergeving van elkaars zonden. Om niet de mentaliteit te hebben van het elkaar betaald willen zetten maar elkaar juist het goede toe te wensen (zegenen). Petrus laat zien waar hij zijn inzicht vandaan haalt door Psalm 34 te citeren. Dat lied gaat over het vermijden van kwaad en het najagen van vrede. Allerlei aanwijzingen over hoe de Heer gediend wil worden. Wat het nieuwe leven is dat God geeft. Het nieuwe leven dat vastligt (‘voor eens en altijd’) omdat Jezus deze weg is gegaan tot aan zijn dood.

Waarom deze aanwijzingen? Simpel, zou je zeggen. Dit is Gods wil. Zo hoort het in Jezus’ gemeente te zijn. Zeker. Zo wordt Gods naam geprezen in de gemeente (Efeze 3:21).

Oefenplek.
En toch is dat niet alles. Het stukje over de aanwijzingen van het christelijke leven loopt uit op het verdedigen van het geloof (apologetiek, vers 14-17a). De naam van Jezus moet bekend worden gemaakt. Er zijn zoveel mensen die geen idee hebben wie de Heer is. Ze hebben wel een idee van die ‘nieuwlichterij’, die sekte van ‘de Weg’ – zoals de christelijke gemeente toen ook wel genoemd werd. Er waren allerlei karikaturen. Er werd geroddeld over christenen. En een slechte naam is geen reclame voor de goede zaak van Gods koninkrijk. Daarom het zo belangrijk dat het leven in de gemeente goed en aantrekkelijk is. Dat het een plaats is waar vrede leeft. Waar de Geest van Jezus leeft.

Zie je? Oefening baart kunst – zegt het spreekwoord. Dat geldt ook voor het christelijke leven. De aanwijzingen die Petrus geeft voor de gemeente maken duidelijk dat gemeentezijn een soort oefening is. Als het je lukt om door Gods Geest eensgezind te zijn dan heb je wat te betekenen in een maatschappij die gepolariseerd is. Als je met elkaar leert om te leven van genade en vergeving dan heb je misschien ook niet gelijk de neiging om het je buurman of je collega betaald te zetten als zij iets oneerlijks doen. Als je in de gemeente Gods naam eert en ontdekt hoe geweldig Jezus is dan zul je eerder geneigd zijn hem bekend te maken aan anderen of het er niet bij te laten als iemand vloekt.

Jezus’ naam bekend maken.
Jezus’ gemeente is een leerplaats. Een stageplek, kun je zeggen. Waar loop jij stage? In de Kandelaarkerk. Hier kun je fouten maken want je hebt elkaar om elkaar te vergeven, te corrigeren en verder te helpen. Hier kun je minder in je vel zitten want hopelijk is er iemand om je op te beuren. Dat geeft jou dan weer de energie om om je heen te kijken en een ander bij te staan. Hier kun je soms met een mond vol tanden staan. Dat is geen probleem. Zo kun je wijsheid leren om die vervolgens door te geven. En zo gaat de naam van Jezus verder. Dat is het doel. Zie je dat?

Niet alleen Efeze 4 maar net zo goed 1 Petrus 3 laten zien hoe belangrijk ons jaarthema ‘Eenheid en diversiteit’ is. Het gaat er niet om dat wij het fijn met elkaar hebben of overal hetzelfde over denken alsof het bij ons de hemel op aarde zou zijn. Ja, God wil ons zijn goede leven geven als wij ons door zijn Geest laten leiden. Maar in en door ons heen wil God de wereld bereiken. Zijn wereld.

Dat is de lijn die in 1 Petrus 3 en heel het Nieuwe Testament zit. En dan zijn er overeenkomsten tussen de tijd waarin Petrus zijn brief schreef en onze tijd; als christen hoor je tot een minderheid. En je wilt Jezus bekend maken. Vorige week werd dat glashelder toen het ging over christenzijn op je werk (1 Petrus 3:14a – 17a).[ii] Zo zijn we gemeente tot eer van God.

Laten we zingen van de vrede die Hij heeft beloofd. Het is een lied voor Advent maar het kan ook op andere tijden van het kerkelijk jaar gezongen worden. Het lied bezingt de beloofde vrede van Psalm 34 en 1 Petrus 3. De vrede van Jezus.

• – –

Liedboek 462 Zal er ooit een dag van vrede

• – –

2         Oefenen doe je samen.
Misschien denk je bij jezelf: mooi, dit alles. Dit is het evangelie. Maar…. we zouden toch een jongeren/jongvolwassendienst hebben over ons jaarthema “Eenheid en diversiteit” hebben? Zou het vandaag niet moeten gaan over nieuwe dingen, dat het allemaal anders moet?

Dank voor de jongvolwassenen.
Vorige week zondag hebben we op jongerenvereniging JOB deze dienst voorbereid. We hadden een open en goed gesprek over gemeentezijn. Ik trof in jullie een groep aan die wil gaan voor het geloof in God en die wil gaan voor zijn gemeente. Een van jullie zei: ‘eigenlijk zou geen ouderendienst of een jeugddienst moeten zijn; we zijn toch één gemeente?’ Een ander zei: ‘volgens mij gaat het bij ons net als bij de ouderen; in het geloof ben je één en vervolgens zijn er onderlinge verschillen. Dat zit niet op leeftijd vast.’ Weer een ander zei: ‘moet het gaan over wat wij belangrijk vinden? Het gaat er toch om dat God gediend wil worden.’

Ik dank de Heer voor jullie geloof. Wat mooi dat JOB er is. Dat het goed draait. Dat jullie open en eerlijk met elkaar kunnen spreken. Zo ben je met elkaar echt die ‘oefenplek’ waar Petrus het over heeft. Jullie zijn de gemeente van Jezus van nu en van de toekomst – en dat ziet er goed uit. Ga zo door en wees er voor elkaar. Ik wil stilstaan bij drie dingen naar aanleiding van ons gesprek.

I           Eredienst.
Jullie zeggen dat de eredienst belangrijk is. Hier ontmoet je elkaar en wordt het evangelie verkondigd en gevierd. Verschillende van jullie zeiden blij te zijn met hoe onze erediensten zijn. Ik hoorde ook iets anders. Dat het niet altijd meevalt om concentratie op te brengen voor het luisteren naar een (lange) preek (nou preek ik gelukkig altijd kort, dat scheelt :)). Meer ontmoeting of interactie zou fijn zijn, hoor ik dan. Nu is dit een punt van alle tijden. Zelfs de heilige apostel Paulus had iemand onder z’n gehoor die in slaap viel tijdens zijn preek.[iii] Toch is er wel meer aan de hand. Vanouds heeft ‘de preek’ in onze kerken een belangrijke plaats in de kerkdienst. Maar vandaag is het niet vanzelfsprekend om te luisteren naar een lang verhaal. Hoe zien we dit, gemeente? Iedereen zal het er, hopelijk, over eens zijn dat het evangelie en het verkondigen daarvan belangrijk is. Zeker vandaag, als er zoveel onbekendheid met het evangelie is. Maar hoe dan? Het is misschien goed om daar samen eens bij stil te staan.

Ik zou ook wel een oproep willen doen aan degenen die dit naar voren hebben gebracht. Hoe ben je bezig met de eredienst? De kerk van de Heer is niet een bioscoop of een stadion waar je voor (makkelijk) vermaak heen gaat. Je bent deelnemer aan ‘de oefening’. (Hoe) ben je daarmee bezig? Kijk, als je ’s avonds heel laat naar bed gaat – of zo vroeg bent dat je gelijk kunt doorrijden naar de kerkdienst; dan kan ik me er iets bij voorstellen dat je in de kerk niet superscherp bent. Anderen die uit zichzelf moeite hebben met concentratie kunnen zich ook dingen aanleren. Bijvoorbeeld; meelezen met de preektekst of, beter nog: meeschrijven in een schrift of op je telefoon. Dat activeert.

Maar jullie punt blijft wel staan. Het valt op dat na Corona nog niet iedereen terug is gekomen naar de erediensten terwijl JOB weer heel goed draait. Jullie doen iets heel erg goed – en dat heeft ons allemaal iets te zeggen.

II         Gesprek.
Wat ik ook van jullie hoor ik dat bij jullie ontmoeting en gesprek centraal staan. Het zou voor jullie, als ik het goed begrijp, niet te doen zijn of echt niet de bedoeling zijn als er over onderwerpen niet gesproken kan worden. En jullie geven aan te willen spreken over gevoelige onderwerpen zoals LHBT+; dat de kerk iedereen kan en wil welkom heten.

Belangrijke punten. Het sluit denk ik ook aan bij wat we als gemeente steeds meer gaan doen. Dat we bij spannende onderwerpen zoals de vrouwelijke ambtsdrager of de zondag investeren in het gesprek. Ik heb de indruk dat die houding bij jullie min of meer vanzelfsprekend is. Fijn is dat. Ik zou jullie daarbij vooral willen blijven aansporen om samen te investeren in het luisteren naar de Bijbel. En dat je vraagt aan generaties boven je hoe die over geloofszaken denken. Profiteer van de wijsheid die er in de gemeente is. En let er dan op, gemeente, dat als je in gesprek bent met een nieuwe generatie dat je dat op een goede manier doet. Niet om te overtuigen maar om te getuigen (Psalm 92). Vertel hoe je de Heer hebt leren kennen en hoe je hebt geleerd met hem te leven. Vertel over de blunders die je hebt gemaakt. Over groei die je hebt ontvangen en nog steeds nodig hebt. Geef de Heer de eer. De gemeente is een oefenplaats als je als hele gemeente met elkaar spreekt en als hele gemeente naar het evangelie wilt luisteren.

III           Aan de slag.
Tot slot nog wat praktische zaken. Toen ik terugfietste van JOB dacht ik: hoe is het mogelijk? De ouderen zeiden: ‘we willen de jongeren graag ontmoeten’. De jongvolwassenen zeiden: ‘maar we zien de ouderen zo weinig. Je gaat niet zomaar een praatje aanknopen na de kerk als je iemand niet kent.’ Verschillende van jullie gaven aan dat je mee wilde doen met een kring. Niet een ‘jongerenkring’ maar een gewone kring – om in de breedte van de gemeente anderen te leren kennen. ‘Maar waar geef ik me op’ vroeg iemand?

Volgens mij, gemeente, roept het jaarthema ons op een allemaal een stap te doen. Een stap naar elkaar. Er zijn zoveel mogelijkheden voor ontmoeting. Neem de alternatieve invulling van de middagdienst die we om de week ’s middags hebben. Twee weken geleden was dat een succes – de mensen moesten om 17.45u echt de kerk uitgeduwd worden. En weet jij hoeveel er georganiseerd wordt in onze gemeente? Ik wil jullie, jongvolwassenen, adviseren je in te schrijven op onze Nieuwsbrief. Een heel mooi medium van onze gemeente. In die brief vind je steeds weer nieuwe activiteiten waarin je elkaar op allerlei manieren leert kennen. Vrijdag jl. was er bijvoorbeeld een activiteit ‘fiets je buik rond’. Je kunt kennismaken met gemeenteleden en krijgt nog te eten ook. O.k.; je moet op de fiets. Maar de scooter mag vast ook. Er zijn voetbal- en volleybaltoernooien (een van jullie had het idee van een interkerkelijk voetbaltoernooi. Goed idee; overleg met de organisatie.) Een kampeerweekend. Spelletjesavonden. En zoveel meer. Als er iets anders nodig is, laten we dat dan zoeken. Maar maak vooral gebruik van het vele dat er al is.

Laten we allemaal een stap zetten. Op de speeddate na afloop van de ouderendienst waren er te weinig ouderen voor de grote hoeveelheid jeugd. Dat was teleurstellend. Er zijn ouderen genoeg. Laten we allemaal meedoen. Elkaar ontmoeten en spreken. Het leven met de Heer komt vanzelf aan bod.

Leven.
Ik rond de preek af.

Oefening baart kunst. We zijn op weg. Dank de Heer voor alle goeds in en door de gemeente. Laten we volhouden en groeien. En het doel voor ogen houden dat ieder Jezus’ naam leert kennen.

Wees gezegend, gemeente. Leef tot zegen voor elkaar en voor ieder die God op je weg plaatst.

---

Voetnoten

[i] Zie preek 1 jaarthema Eenheid en diversiteit over Efeze 4.
[ii] Zie preek Christenzijn op je werk.
[iii] De vergelijking gaat uiteraard mank. Kerkzijn kwam bovenop je bestaan dat in die tijd anders was en veel meer gevuld met overleven in het dagelijks bestaan. En de preek van Paulus duurde net even iets langer dan de gemiddelde Nederlandse preek.

Voorbeeldliturgie

Welkom

Votum en groet Sela
Breng ons samen, Opwekking 797 (ook geloofsbelijdenis)

Gebed

Kindermoment
Zit je in het donker OTH 566
Kinderen naar kring

‘Eenheid en diversiteit’: jongvolwassenen van JOB aan het woord filmpje

1 Petrus 3:8-18a (‘Tot slot, wees’…. ‘bij God te brengen’)

Verkondiging deel 1
Zal er ooit een dag van vrede Liedboek 462
Verkondiging deel 2
Liedboek 968:1, 2 en 5 De ware kerk des Heren

Dankgebed en voorbede

Collecte, tijdens de collecte komen kinderen terug

Hoe groot zijt Gij opwekking 407

Zegen
Amen (hardop uitspreken)

Verdere ontmoeting

—- einde —