Vandaag is het Eeuwigheidszondag. De laatste zondag van het kerkelijke jaar. We staan stil bij de gemeenteleden die ons zijn voorgegaan. 1 Petrus 1 geeft ons daarin verschillende aanwijzingen. Je kunt de preek beluisteren via mijn podcast. Een voorbeeldliturgie staat onderaan de preektekst.

Gemeente van de Heer

1         Hoop door Jezus’ opstanding.
Toeleven naar de grote dag. Je bent bijvoorbeeld jarig en bent van plan dat groots te vieren. Of je leeft toe naar je bruiloft of je krijgt een nieuwe baan.

Petrus spreekt over toeleven naar een groot, alles omvattend moment:

Vestig al je hoop op de genade die je ontvangen zult wanneer Jezus Christus zich openbaart
(1 Petrus 1:13).

Gemeente, wat een moment zal dat zijn – als Jezus zich openbaart. Jezus roept ieder (uit het graf, Johannes 5). Ieder zal hem zien. Ieder zal voor hem buigen. Richt je op dat moment. Dat doen we vandaag op Eeuwigheidszondag.

Het Oude Testament spreekt over ‘de dag van de HEER’ die eraan komt en het Nieuwe Testament zegt dat die dag begonnen is.[i] Jezus heeft ons verlost op Golgota. We zijn ‘vrijgekocht’ zegt Petrus (1 Petrus 1:18). En omdat Jezus leeft, is er hoop (vers 1&13). Hoop als je te maken hebt met verdriet, tegenslag of depressie. Hoop als je verdriet hebt om wie er niet meer is. …. (persoonlijk). Als je de sterfelijkheid ervaart waarover Petrus beeldend spreekt in vers 24:

De mens is als gras en zijn schoonheid als een bloem in het veld: het gras verdort en de bloem valt af….

Vooruit kijken.
Maar christelijke hoop is niet in de eerste plaats terugkijken op wat God gedaan heeft. Christelijk geloof is vooral uitzien naar wat komt. Als Jezus komt maakt hij alles nieuw. Als je de brieven van Petrus doorleest merk je dat hij daarop gericht is. En dat bezig zijn met Jezus’ komst je leven stempelt. Als Petrus bijvoorbeeld zegt dat je door je goede manier van leven Jezus’ naam bekend moet maken dan is het doel: dat de mensen ‘tot inzicht komen en God eer bewijzen op de dag dat Hij komt rechtspreken’ (1 Petrus 2:12). Zie je? Net zoals de Psalmen[ii] dat doen denkt Petrus vanuit het einde; de voltooiing van Golgota en Pasen. Jezus’ dag. De dag van recht en bevrijding. Als je zo gelooft en leeft krijg je ook het juiste zicht op God. God is niet ‘je lieve pappa bij wie je altijd terecht kunt’ maar de ‘Vader die ieder naar zijn daden beoordeelt, zonder aanzien des persoons’ – Een waarvoor je ontzag hebt (1 Petrus 1:17). Die heilig is en daarom jouw heiligheid en gehoorzaamheid vraagt (1 Petrus 1:14&16).

Gods komst in Jezus is het richtpunt van het geloof. Petrus spreekt over de erfenis die ons wacht en over redding die aan het einde van de tijd geopenbaard wordt (1 Petrus 1:5).

Bron.
We hebben de afgelopen twee zondagen stilgestaan bij 1 Petrus. In een themadienst over christenzijn op je werk en vorige week tijdens een jongvolwassendienst over ons jaarthema.[iii] Meestal lees je verder/vooruit maar nu doen we het eens andersom. We zijn bij de praktische uitwerking begonnen en lezen terug, naar het eerste hoofdstuk. Zo komen we uit bij de bron. De hoop die er is vanwege Jezus’ opstanding uit de dood. Jezus is net zo sterfelijk (‘gras’) geworden als wij. Zoals wij allen eens moeten sterven zo is Jezus ten onder gegaan in de dood. Pas na Pasen hebben Jezus’ discipelen begrepen dat Jezus zich op deze manier heeft opgeofferd. Dat hij, net als het Pesachlam (vers 19), werd geslacht om ons voor altijd te bevrijden en bij God te brengen.

Vandaag is het Eeuwigheidszondag. Het einde van het kerkelijke jaar. Het moment waarop we extra beseffen dat we sterfelijk zijn. Maar God heeft ons gevonden en verlost. We hebben ‘O God die droeg ons voorgeslacht’ gezongen (LB 90a). Dat lied is gebaseerd op Psalm 90 van middelaar Mozes. Als geen ander brengt Mozes de nietigheid van ons bestaan onder woorden en zoekt hij hulp en troost bij God.[iv] Zingen wij Psalm 90.

— —
Psalm 90 (drie verzen)
—  —

2         Uitzien naar wat komt.
Sta je er wel eens bij stil, gemeente, dat Jezus’ terugkomt? Dat helemaal vervuld wordt wat Mozes bidt als hij vraagt of God zich tot ons keert (Psalm 90)? Wat ik wel eens hoor is dat je dat eigenlijk meer zou willen of moeten doen. Eigenlijk. Dat klinkt als die klus die je zou moeten doen maar waar je maar niet aan toe komt. Er zijn zoveel andere dingen. Het is zo druk. Je wordt geleefd. Is het ook zo voor je geloof; God, het leven met Hem en Jezus’ komst? Als je sterft zul je het wel zien. Daarvoor is er zoveel te doen.

Wat houd je tegen om bezig te zijn met Jezus’ dag? Omdat Petrus denkt vanuit die dag gaat hij alles anders zien. Hij zegt dat je hier een vreemdeling bent:

Heb ontzag voor Hem (God) tijdens je leven als vreemdeling
(1 Petrus 1:17).

Voor dat leven geeft hij aanwijzingen. Dat je de vrede bewaart in een omgeving die vijandig kan zijn tegenover Jezus of het geloof bekritiseert. Dat je ontzag hebt voor de overheid – ook als die jou als gelovige niet zou beschermen. Dat je in daden laat zien bij Jezus te horen. Dat je je geloof uitlegt of verdedigt. Dat de verhouding tussen ouderen en jongeren in de gemeente goed is (1 Petrus 5). Dat als je onrecht wordt aangedaan je niet kwaad met kwaad vergeldt maar juist zegent omdat Jezus dit zo heeft geleefd tot aan zijn dood (1 Petrus 3). Dat je in je huwelijk goed met elkaar omgaat. Al die aanwijzingen staan in het licht van Jezus’ komst. De dag van recht en genade.

Bucketlist.
Wij zeggen wel eens: houd je bezig met vandaag. Wat staat er nog op jouw bucketlist? Try before you die. Dat soort dingen. Dan denk je vanuit nu. Vanuit jezelf en jouw plannen. Vandaag, op Eeuwigheidszondag, leer je anders te kijken. Leven is als gras – zo citeert Petrus de profeten (Jesaja 40, Psalm 90). Eén is onsterfelijk en werd mens als wij zodat wij kunnen worden als hij (2 Petrus 1:4). Wat een bijzonder evangelie is dit.

Dat ervaar je juist als je geconfronteerd wordt met sterven, met verlies van mensen van wie je houdt. Hoe bijzonder dit evangelie is merk je misschien nog wel het beste aan mensen die niet geloven. Hoe vaak hoor je niet dat zij na een dienst voorafgaand aan een begrafenis zeggen dat ze geraakt zijn. Geraakt door het getuigenis van gelovigen over troost van leven en het evangelie van hoop. Nee, dat neemt verdriet niet weg. Ook vandaag niet. Maar er is licht. Hoop in Jezus  (zie 1 Tessalonicenzen 4:13vv).

Petrus zegt: wees daarmee bezig. Denk aan het leven van Jezus en zijn dag. Doe dat. Niet alleen vandaag maar morgen ook. Hoe meer je bezig bent met Jezus’ komst, des te meer zul je zien waar het op aankomt in de kerk, op je werk, in je gezin en als je ontspant. Calvijn zegt dat een christen bezig moet zijn met het overdenken van toekomstige leven. Niet om bij het hier-en-nu weg te lopen maar om daarin je plek en roeping te zien. De meest oecumenische geloofsbelijdenis sluit zo af: ‘wij verwachten de opstanding van de doden en het leven van de eeuw die komt’ (Nicea).

Als je graag een bucketlist wilt: vul die eerst met dit geloof – de rest komt vanzelf. Nu of straks. Als je zo leeft, zegt Petrus, werk je er zelfs aan mee dat Jezus’ dag sneller komt (2 Petrus 3:12)![v]

Getuigen.
Dit leven en dit getuigenis is belangrijk, gemeente. …. gaf dit getuigenis laatst (in de ouderendienst). Iemand anders hoorde ik ook dit getuigenis geven. In een situatie van ziekte werd gevraagd of dat je leven nou niet helemaal op de kop zette. ‘Ja’, zei die broeder, ‘het is heel ingrijpend. Maar ik weet dat het maar voor even is.’ Waarop die ander hem vreemd aankeek. ‘Voor even; je hebt er je leven lang mee te stellen!?’ Ja. Zo ben je die ‘vreemdeling’ waarover Petrus het heeft. De vreemdeling die weet van een ander leven dan ‘een leven lang’. Je weet van het eeuwige leven dat God al voor de grondlegging van de wereld bedacht had en nu in Jezus bekend is geworden (1 Petrus 1:20).

Tot slot nog een bemoediging, gemeente. Als Petrus aanwijst waarin het leven met de Heer concreet te zien is, begint hij over oprechte onderlinge liefde in de gemeente. Dat je even ‘natuurlijk’ van elkaar houdt als dat je om je zus of je broer geeft (1 Petrus 1:22). Wat bijzonder dat Petrus dit zegt. Want de dag van Jezus is iets onvoorstelbaars. En die kan morgen volledig aanbreken of over tienduizend jaar. Maar het is begonnen voor wie liefheeft. En die liefde is er in de gemeente. In onderlinge liefde, meeleven en zoveel betrokkenheid. Zie het als een teken, gemeente, van de aanwezigheid van de hemelse koning.

Gemeente, weet je door hem gezegend.
Leef tot zegen voor de ander.

Zie uit naar Jezus’ komst in majesteit.

---

[i] Zie preek Goede Vrijdag over Ezechiël 37 en Matteüs 27.
[ii] Zie preek Psalm 49 en preek Psalm 73.
[iii] Zie preek Christenzijn op je werk en Jezus’ gemeente als oefenplaats (2 preken over 1 Petrus 3).
[iv] Zie De mens is voor een tijd een plaats van God. Preek Psalm 90.
[v] Zie preek 2 Petrus 3.

Voorbeeldliturgie

Welkom

Votum (gezongen) en groet
GK 133:1a, 2m, 3v 4&5a De dag gaat open voor het Woord des Heren (1 Petrus 1:25)

Gods leefregels (Deuteronomium 5)
Psalm 111:4 Gods werk is waarheid

Kinderen naar voren
Ja is ja OTH 529
Kinderen naar kring

Eeuwigheidszondag
LB 90a O God die droeg ons voorgeslacht: 1 tm 3 en 6
Aansteken van kaars en bijdrage gemeentelid
De mensen die we missen, De mensen die we missen – Sela
Na afloop van dit lied (de muziek gaat door na het lied als mensen naar voren komen) kunnen gemeenteleden naar voren lopen om kaars aan te steken

Dankgebed en gebed om opening van het Woord

1 Petrus 1:13 – 25 Laat uw geest daarom (‘daarom’ sluit aan bij vers 1-12 waarin het gaat over de hoop vanwege Jezus’ opstanding)

Verkondiging deel 1
Psalm 90: 1, 3 en 8 Gij zijt geweest, o HEER, en gij zult wezen
Verkondiging deel 2
Opwekking 733, Tienduizend redenen (en op die dag dat mijn kracht vermindert en mijn einde komt)

Dankgebed en voorbede, afgesloten door
Onze Vader (samen hardop bidden)

Collecte (tijdens collecte komen kinderen terug)

Dan zal Hij komen op de wolken (1 Petrus 1:13), melodie Psalm 72 Luister ‘Dan zal Hij komen op de wolken’ – Nederland Zingt (eo.nl)

Zegen
Geloofd zij God de HEER, voor eeuwig. Amen. Amen (Psalm 89:19 berijmd, laatste regel)

Verdere ontmoeting