Handout 1 Korintiërs 15 en HC 17 & 22 Begin 2016

1          Hemel: ja. Maar zonder God.
Als we spreken over de hemel en opstanding is het goed te bedenken in welk klimaat we dat doen. Onze samenleving is vanaf halverwege de vorige eeuw los komen te staan van de invloed van de kerk. Individuele zelfontplooiing geeft de toon aan: ‘tegelijk met de hemel verdween ook de hel van het toneel. Na de dood volgt geen beloning meer, maar ook geen straf’ zeggen twee trendwachters (Jan Latten, Malou van Hintum).

Toch is het goed om hier iets nauwkeuriger te kijken. De deze week overleden icoon David Bowie belichaamt onze cultuur. Hij zette de trend waarin mensen kunnen zijn wie ze willen zijn. Tegelijk eindigt Bowies carrière vanuit ‘de hemel’ met de single Lazarus (Lucas 16:19-31)!

Beter dan te zeggen dat de hemel (en hel) uit beeld zijn in onze cultuur kun je daarom opmerken dat onze cultuur wel degelijk openstaat voor het bestaan van de hemel. De hemel ‘doet het zelfs (weer) uitstekend’ zegt een deskundige (liturgiewetenschapper Thomas Quartier (RU)). Let op: als het in onze cultuur over de hemel gaat dan gaat het niet om (de relatie met) God maar dat er ‘meer’ is en dat je ‘verder leeft’. In die zin kom je de hemel om de klipklap tegen. Denk aan:

• Films als flatliners (1990) The Sixth Sense (1999), Gladiator (2000), Into the wild (2007) en After.Life (2009).
• Razend populaire boeken als Eindeloos bewustzijn van Pim van Lommel (2007) en De jongen die in de hemel was (2013).

Nu wordt het interessant om de Bijbel te gaan lezen. De Bijbel roept onze cultuur immers niet alleen toe dat er een hemel is. De Bijbel laat precies het tegenovergestelde zien van wat onze cultuur beweert. Het gaat in de Bijbel niet om de hemel maar om de relatie die God met ons aangaat. Die relatie is in Jezus (eindeloos) duurzaam. Henoch leeft in nauwe verbondenheid met God en is er niet meer want God nam hem weg (Genesis 5:24). Paulus verlangt ernaar bij Christus te zijn en toch is zijn leven op aarde ook zinvol (Filippenzen 1:21-23). De opstanding van Jezus maakt alles anders: hij zelf is de opstanding en het leven; het gaat om het geloof in hem (Johannes 11:25 en 26).

In onze cultuur kunnen we daarom discussiëren over de hemel en/of voortbestaan daarvan willen hooghouden. Dat is op zich een heel interessante discussie. Maar het komt er vooral op aan dat we het nieuwe leven dat Jezus aan ons geeft léven; zo laat je de trouw van God zien (zie de vorige dienst). Leef als betrouwbare en eerlijke mensen: geef je fouten (naar elkaar) toe en word in Jezus een beter mens.

In Nederland is hierbij ook te denken aan het omgaan met sterven, in het bijzonder het euthanasiedebat. Is leven ‘uitgeleefd’ of heeft het waarde omdat het gegeven is en toekomst heeft? (Denk hierbij bijvoorbeeld aan het boek Winter in Glosterhuis van Vonne van der Meer).

2          Opstanding in heerlijkheid.
In onze cultuur domineert het ‘hier en nu’. Is dat voor christenen anders? (Hoe) kun je al bezig zijn met wat nog komen moet en zo anders is dan dit leven? Een paar dingen:

• De doop zegt: je bént al gestorven met Christus (Romeinen 6)! Als je planning gericht is op deze aarde alleen zul je ook niet de juiste keuzes maken en prioriteiten stellen. Calvijn zegt dat een christen bezig moet zijn met het overdenken van het toekomstige leven.

• God geeft ons een geestelijk/hemels lichaam (1 Korintiërs 15) – zoals Christus ook met een opstandingslichaam verscheen (Lucas 24:39, zie vorige dienst). God maakt duidelijk dat het zijn wil is dat we Hem met ons lichaam eren: 1 Korintiërs 6:20, Kolossenzen 3:5, 2:21 vv.

• Hier hoort ook het gevoelige onderwerp bij of er herkenning is bij de opstanding. Gestorven heiligen zijn voor God levende bekenden (o.a. Exodus 3 en Matteüs 22). Tegelijk: leven/identiteit daar is echt anders (Openbaring 2:17 en 21). God maakt het boven bidden en verlangen uit goed.

• Omgaan met de dood. ‘De dood hoort erbij’ heet het meestal. De bijbel noemt de dood ‘de laatste vijand’ (1 Korintiërs 15:26). De ernst van het kapotte leven voel je juist als christen (Psalm 88!). Tegelijk: geen verdriet zonder hoop (1 Tessalonicenzen 4:13); door Christus! Zo rouwt en troost de kerk op weg naar het intieme Openbaring 21:4.

Kies voor Christus! Jezus geeft álle kado’s van God (Kolossenzen 2:3): vergeving, vernieuwing en een thuis. Christus maakt het heden, verleden én de toekomst mogelijk (Hebreeën 13:8).

Verder lezen:
Wat geldt voor onze (on)zekerheid inzake het bestaan van de hemel geldt nog veel sterker als het gaat om de hel. Zie: de hel van veraf en dichtbij (Onderweg, maart 2015). In Heaven for real gaat het over het christelijke boekje De jongen die in de hemel was (‘christelijke BDE’). In Sterven en levensperspectief gaat het over achtergronden bij het euthanasiebeleid in Nederland.

Themadiensten opstanding (Zondag 17 Catechismus) begin 2016
Hij is opgestaan, over de relatie Goede Vrijdag – Pasen en apologetiek.
Opstanding in heerlijkheid, over de hemel en opstaan in eeuwig leven.
Nieuw leven is begonnen. Domineert ook onder christenen het hier-en-nu? Hoe voedt God ons op?