Wieringa wijst terecht op het belang van een onafhankelijke rechterlijke macht (NRC 9/10 november). En als theoloog stem ik met hem in dat God voor je kar spannen tot ongelukken leidt.[i]

Vraagtekens had ik bij Wieringa’s ‘verjagen van God.’ Heeft Wieringa dit punt doordacht? Als het gaat over politiek is te denken aan de terugblik op vijftig jaar opiniëren van NRC-columnist J.L. Heldring (NRC, 4 januari 2010). Heldring zei: ,,de partijen die zich op hem (God) beroepen, lijken meer bestand tegen de nood der tijden dan de partijen wier aardse doelen al grotendeels bereikt zijn. Dit verschijnsel mag ook de meest ongelovige waarnemer niet negeren, wil hij bij de tijd blijven.”

Maar vooral moet ik denken aan een hedendaagse ‘God-verjager’ bij uitstek, atheïst Richard Dawkins. Laatst uitte hij zijn zorgen over de gevolgen van het verdwijnen van religie in de samenleving; ‘ending religion is a bad idea’ (The Times, 5 oktober 2019).[ii] Religiestress duikt in ons land zomaar op. Ik wens het Wieringa toe ontspannen met religie om te gaan.

Toegestuurd aan NRC op 12 november. Niet geplaatst (bericht op 26 november, de dag waarop Lotfi El Hamidi deze interessante column schreef: Willen we meer of minder religie?)

[i] Het gaat erom hoe je met je geloof in God omgaat. Wieringa noemt bijvoorbeeld SGP-fractievoorzitter van gemeente Molenlanden over de zondag (De Tien Geboden die boven de Grondwet zouden staan). Dat ging concreet over de zondagsrust. Zie hier mijn Hagepreek over dat onderwerp (Dordrecht, juli 2018). Ook worden Baudet en Civitas Catholica genoemd. Dat betreft ‘onze (christelijke) cultuur’. Zie hier voor een inleiding op mijn preken over Marcus: hoe is het evangelie uit te leggen als er vanwege het behoud van een cultuur beroep wordt gedaan op het woord ‘christelijk’? Ook noemt Wieringa de adviseursfunctie in het Witte Huis van de evangelische prediker Paula White. Op Twitter heb ik gezegd dat gelovigen met het oog op zulke ‘toepassing;  van het evangelie eens Bijbel moeten lezen, bijvoorbeeld de koningspsalmen – zie een preek over Psalm 2. Met andere woorden: #notinmyname dit gebruik van geloof in God. Bijbels-theologisch gezien gaat het hier om de rode draad die door de Bijbel loopt: God alleen dienen en Hem op de juiste manier dienen. Dat valt niet mee. Zie een artikel over dit onderwerp (in het Nederlands Dagblad). In die zin volg ik Wieringa. Mijn punt is dat Wieringa er bewust voor kiest eenzijdig te zijn. Zo loopt hij weg bij de spanning van dit onderwerp. Zie de rest van de brief. Overigens noemt Wieringa in zijn column zijn ‘goede vriend’ John Reid. Reid is bekend van de Rijdende Rechter (top programma) maar ook van Fokke en Sukke. Naar aanleiding van herhaalde spotprenten van Fokke en Sukke in NRC Handelsblad schreef ik eens deze brief aan de hoofdredactie van NRC. Zie ook hier voor een brief als reactie op een van de spotprenten van Fokke en Sukke.
[ii] Dawkins maakt zich zorgen over ontwikkelingen in de maatschappij: als je niet langer het idee hebt dat God naar je kijkt, ga je ook makkelijker verkeerde dingen doen. Een  interessante gedachte, al helemaal omdat die van deze atheïst afkomstig is. Is het achterhaald om te spreken van een ‘hard’ debat tussen atheïsten en theisten; keert de wal het schip?  Interessant is ook dat gelovigen zich vandaag de dag hard maken voor het rationele karakter van het geloof waarbij o.a. te denken is aan wat Dawkins zegt (het is goed voor de maatschappij). Zie voetnoot ix van de preek Zo gek is het niet om in God te geloven.