Allereerst feliciteer ik collega Rein Hoekstra met het uitkomen van zijn boek. Juist vandaag zijn de Corona-maatregelen afgeschaft. Je kunt elkaar ontmoeten. Samenkomen. Een mooi moment voor het uitkomen van een boek dat wil helpen om met elkaar te spreken over een bezielde levensreis.
Ik feliciteer ook de gemeente Open Hof. Ik ben blij dat we (NGK – GKv te Dordrecht) elkaar een tijd geleden gevonden hebben en ben benieuwd wat onze gezamenlijke geestelijke reis zal zijn.
Schatgraven.
Op uitnodiging van Rein spreek ik over schatgraven in de Bijbel. Dat doe ik graag. Bij een prekenserie over het evangelie van Marcus kwam ik namelijk op het beeld van het zoeken naar een schat, als het gaat om het lezen van het evangelie.[i] Ik kwam op dat beeld naar aanleiding van twistgesprekken tussen Jezus en de geestelijke leiders van die tijd. Die twistgesprekken betreffen (uiteindelijk) de vraag wie Jezus is; zijn identiteit. In de vraag naar het grootste gebod geeft Jezus een antwoord dat aan het denken zet. Jezus spreekt over de liefde tot de Ene (het grote gebod van het Oude Testament) en maakt tegelijk duidelijk dat houden van hem hetzelfde is als houden van die Ene.[ii] Wie goed leest, hoort de verbijstering bij degene die de (strik)vraag aan Jezus stelde. Hoe kan Jezus dit antwoord geven? Jezus staat op heilige grond. Maar Jezus reageert laconiek en beslist. Jezus spoort zijn publiek aan om de schat waarop men op dat moment stuit uit te pakken (‘u bent niet ver van het koninkrijk’). Jezus zelf is de schat van het evangelie, verborgen op de akker van de wereld.
Reis met reliëf.
Het boek van Rein Hoekstra gaat over een bezielde reis.
Hoe onderneem je zo’n tocht? Wat is Jezus volgen? Hoe doe je dat samen? In mijn bijdrage bij deze boekpresentatie richt ik me op het luisteren naar de Bijbel en de verkondiging van het evangelie. Dat is schatgraven. Ploeteren. Zoeken. Investeren. Elke week weer. In de hoop steeds weer op die schat te stuiten.
Sinds ik in Dordrecht predikant ben, ben ik in uitgebreidere vorm gaan doen wat ik daarvoor ook al wel deed; in lange series preken. Ik probeer af te wisselen tussen het Oude en Nieuwe Testament. Zo heb ik de afgelopen jaren gepreekt over Marcus, de Psalmen (waarover ik zo nu en dan nog steeds preek), Matteüs en Ezechiël.[iii] Vrij recent ben ik begonnen aan een serie over Paulus’ hartstochtelijke brief aan de Galaten.[iv]
In het kader van onze ontmoeting van vanavond zou ik het zo willen zeggen: lang luisteren geeft zicht op de reis/weg die God door de geschiedenis heen aflegt. Je raakt onder de indruk van Gods trouw, zijn vastberadenheid om zijn goede plan met ons uit te voeren – no matter what. Je ziet dat en hoe bij God recht en barmhartigheid steeds hand in hand gaan. Je stuit bij het schatgraven soms op onmogelijke teksten – teksten die je, denk ik, niet zomaar zou uitkiezen om daar eens bij stil te staan.[v] Noem het het reliëf van de weg. Hoogten en diepten. Eindeloze verten kom je tegen.[vi] Al lezend ga je beter de stem horen van hem die zegt de weg te zijn (Johannes 14:6).
Vertrouwen.
Je kunt je afvragen of deze manier van schatgraven wel past bij onze tijd. Het is toch van belang dat mensen hun verhaal kunnen doen – en zo op reis kunnen? Ik denk dat het geheim van schatgraven in de Bijbel laat zien dat je moet oppassen voor onterechte (westerse) dilemma’s waarin God en mens elkaar concurrenten zijn.[vii] Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan de Psalmen. De Psalmen kunnen er wat van. Gelovigen roepen het uit. Klagen over onrecht. Provoceren God.[viii] Biechten zonde op.[ix] Roepen God op om zich tot hen te keren – alsof God zich bekeren moet.[x] Alles – heel het leven – komt op tafel. Juist zo lopen de Psalmen uit in de lofzang op God (Hallel-Psalmen[xi]). Wie de Psalmen leest, merkt vertrouwen. Het vertrouwen van een echte (verbonds)relatie:
De God die mij met kracht omgordt
leidt mij op een volmaakte weg
(Psalm 18:33)
Bij dit feestelijke moment vandaag wens ik ieder een goede, gezegende reis toe.
Dordrecht 23 maart 2022
Voetnoten
[i] Zie korte inleiding op een prekenserie Marcus.
[ii] Zie God, de Ene, is in Jezus onze naaste geworden. Preek Marcus 12:28-37.
[iii] Je vindt de preken op mijn blog jmhaak.com. Als een serie is afgerond schrijf ik er een inleiding op.
[iv] Zie preek over begin van Galaten 1.
[v] Zie bijvoorbeeld preek over Ezechiël 20:26.
[vi] Zie preek Psalm 110. Zie preek (1) over Ezechiëls tempelvisioen.
[vii] Zie Hoe preek je in Corona-tijd?
[viii] Zie preek Psalm 44.
[ix] Zie preek Psalm 51.
[x] Zie preek Psalm 90.
[xi] Zie preek Psalm 115 en preek Psalm 136.