Hieronder de preektekst over Ezechiël 16. In de kerkdienst lezen we niet het hele hoofdstuk maar delen daaruit. De verleiding om het hoofdstuk over te slaan is er. Er staat nogal wat in dat ons vandaag tegen de borst stuit; vulgaire taal en erger. Toch luisteren we. Waarom? Ik zou zeggen: lees de preektekst. De preek staat in het kader van een serie over Ezechiël. Een voorbeeldliturgie staat hieronder.

1         Bijbelse pornografie? Wat gebeurt er allemaal in Ezechiël 16!?
Bijbelboek Hooglied beschrijft de liefdesrelatie tussen vrouw en man. Het zit vol niets verhullende, tere en erotische passages. De Bijbel is niet preuts. God is immers schepper van vrouw en man, intimiteit en seksualiteit (Genesis 1 en 2). Gods volk las Hooglied vooral als liefdesportret van God en zijn volk.

Maar dan Ezechiël 16. De schrik slaat je om het hart. Staat dit in de Bijbel? Dit is het tegenovergestelde van Hooglied. Bijbelvertalers doen hun best om tal van vulgaire woorden nog enigszins fatsoenlijk te krijgen. Het is tenslotte de Bijbel – zal men denken. Vergeet het maar. Wij lazen een gedeelte van het extreem lange hoofdstuk. Maar alleen al in die verzen staan dingen die voor ons gevoel zo niet kunnen (16:7 en 8). En als je verder leest – dit hoofdstuk en hoofdstuk 23 horen bij elkaar – dan zit het vol schunnigheden en geweld.

Uitleggers zeggen: Ezechiël 16 (en 23) is (semi)pornografie. Een bijbelse variant van youporn. Daar komt wat bij. Gods volk wordt als meisje/vrouw geportretteerd. Haar schoonheid straalt af op haar ‘man’, God (16:14). Dat roept in onze cultuur van gelijkheid van vrouwen en mannen grote weerstand op. Al helemaal als het vervolgens gaat over seks en als er van de kant van de ‘man’ ook nog eens een portie snoeihard geweld volgt (16:35 en verdere). In een tijd van #metoo is Ezechiël 16 meer dan een brug te ver.

Kortom; er gaan nogal wat alarmbellen af als wij Ezechiël 16 lezen.

En dat is dan onze kant. Met die kant beginnen wij vandaag. Maar wie durft er een stap verder te gaan en na te denken over wat dit hoofdstuk zegt van Gód?

Is God zo? Zo gekrenkt (16:25). Zo onvoorstelbaar hard in zijn oordeel. Wat  betekent het lastig te vertalen woord dat God een na-ijverig/jaloers God is (16:42)?

En dan is hoofdstuk nog niet uit. God belooft, na zijn gegeven oordeel, een eeuwig verbond te sluiten met Jeruzalem (cf.11:19-21[i]). God belooft, na berouw van Jeruzalem, totale vergeving (16:63).

Om het met de beeldtaal van dit hoofdstuk te zeggen: het hoofdstuk vol overspel, vunzigheid en oordeel sluit af met een gelukkig getrouwd stel!

En dat staat allemaal in één hoofdstuk. Nou jij weer.

2         Een spade dieper. Schatgraven.
Ezechiël 16 kunnen we overslaan. Daar zijn genoeg redenen voor. We kunnen ook anders doen; luisteren. Juist omdat er zoveel in staat dat ons misschien  tegen de borst stuit. Vragen oproept. En zelfs intrigeert. Zo gaat het toch ook in het gewone leven? Als je iets opvallends ziet, loop je dan snel voorbij? Nee. Je gaat juist kijken. En als er een moeilijke situatie op je werk is, meld je je dan ziek? Als je iets stuitends hoort, stop je dan je oren dicht? Vroeg of laat zijn er situaties waar je niet voor weglopen kúnt. Dan moet je er doorheen.

Zo is het ook met Bijbel lezen. De grootste en enige schat van de Bijbel is Jezus (Johannes 5:39b, Filippenzen 3:8). Hij straalt je tegemoet. Soms zie je hem gelijk en straalt hij volop. Maar een andere keer moet je zoeken. Goed zoeken. Schatgraven.[ii] Er tijd, aandacht en energie insteken.

Zijn we dát misschien verleerd in de kerk? We leven in een tijd waarin alles snel moet. Helder, transparant en direct verkrijgbaar. Dat gaat gelovigen niet voorbij. Vanavond bestellen morgen in huis. Pizza in de oven en na 5 minuten kun je eten. En dan even snel, uit gewoonte of ter inspiratie, een stukje Bijbel lezen. Waar waren we ook alweer gebleven? Ezechiël 16.

WAT!?

Traditie en gemakzucht.
Er is ook aan iets anders te denken. Wij komen uit een traditie waarin het ontzag voor en gezag van de Bijbel een grote rol speelt. Dat is mooi. Tegelijk kan daar een schaduwkant aan zitten. Het kan ervoor zorgen dat je bepaalde dingen niet goed onder ogen ziet. Je wordt gemakzuchtig. Ezechiël 16 is geen probleem. ‘Het staat in de Bijbel’ – is het argument. Dat anderen er aanstoot aan nemen of vragen over hebben is ‘hun probleem’. Een jongere zei me eens bij tal van vragen over lastige Bijbelpassages nog al eens dit antwoord te krijgen: ‘neem het nou maar gewoon aan (punt).’ Dat kan een goed bedoelde reactie zijn. Maar het is de dood in de pot voor wie zoekt. Zo’n antwoord kan zelfs het tegenovergestelde effect hebben. Alsof de Bijbel – en God zelf – onze vragen niet aan zou kunnen. Alsof geloven een klakkeloos en blind geloof is. Heb God lief – is het grote Bijbelse gebod; ook met je verstand (Deuteronomium 6:4). Die opdracht geldt zeker in een klimaat waarin geloven in God niet vanzelfsprekend is en, mede daarom, de Bijbel kritisch tegemoet wordt getreden.

Vandaag is het – juist wel vanwege ons verleden – misschien eerder andersom in onze kerken. Bijbellezen vinden we vaak moeilijk. Ons daarin verdiepen; wie doet dat? We zijn vandaag snel gemakzuchtig op een andere manier dan voorheen. Ik hoorde van een gemeentelid een opmerking naar aanleiding van onze recente discussie over vrouw en ambt. Dat gemeentelid wilde een studieboek over dat onderwerp bespreken. Maar er was in het geheel geen animo voor. Hoe komt dat? Hebben we onze mening al klaar? Hebben we geen zin meer in diepgravende studie?

Relatie is investeren.
In de relatie met God gaat het net als bij iedere relatie. Je moet erin investeren. Dat begint bij gebed. Meedoen in de kring en de gemeente. Je gaven benutten in het leven van iedere dag. Een goede concentratie op de Bijbel hoort daarbij.

3         Het levensverhaal en het recht.
Wil je Ezechiël 16 begrijpen dan zijn twee dingen van belang.

I           Het levensverhaal.
Je kunt het hoofdstuk zien als een levensverhaal: wie ben je, waar kom je vandaan, wat heb je meegemaakt? Je vertelt je verhaal om te vertellen wie je zelf (geworden) bent. Denk bijvoorbeeld aan een vak als geschiedenis. Vandaag hebben we veel aandacht voor onze Nederlandse identiteit. Daarom vertellen we in de zogenaamde Canon van Nederland we wie we zijn (vijftig vensters). En dan vertel je dat het liefst een beetje – of twee beetjes – gunstig zodat het een mooi (zelf)portret wordt. Zo had Gods volk zijn verhaal. Een sprookje haast. Over Jeruzalem. Hun geweldige stad en godsdienst (tempel). Over hun onverwoestbare identiteit. Al kwam er ellende; voor hen was er altijd hoop. Kon niet stuk. Wij zijn de navel van de aarde (Ezechiël 38:12), centre of the universe. Alle profetieën liepen vast op die rotsvaste overtuiging.[iii] Kijk ons!

Dan komt Ezechiël 16. In beeldtaal vertelt dat het levensverhaal van Gods volk.[iv] Maar dan vanuit Gods perspectief. Dat ziet er nét even wat anders uit dan dat stoere verhaal van Gods volk. Jeruzalem bestaat van oorsprong uit een heidens volk (16:3). God pakt een al bekende beeldspraak van een huwelijk op. Maar Hij begint eerder: het is überhaupt een wonder dat Gods volk niet direct na de geboorte stierf (Abraham, 16:4 en 5).[v] God ‘trouwt’ zijn volk (16:8, Sinaï). God maakt zijn volk wereldberoemd (16:14, Salomo). Maar dan gaat het mis. Gods volk ‘gaat vreemd’. Dat wil zeggen: steeds richt ze zich op andere volken en hun goden.[vi] Zelfs gruwelijke gewoontes neemt ze over. Zoals het ritueel offeren van kinderen. Míjn kinderen zegt God (16:21). God neemt het niet langer. Hij zal zich laten gelden (naijver 16:42).

[Extra zout in de wonden is de vergelijking met Samaria en Sodom (16:44-61). Die steden; daar keek Gods volk met ongelooflijk veel dedain op neer. Sodom was het zelfs hét beeld van alles wat God verbood en dat daarom hellestraf verdiende (Genesis 19). In Gods her-vertelling wordt het anders. Samaria en Sodom heten ineens Jeruzalems zussen (16:46). In vergelijking met Jeruzalem zijn zij zelfs heiligen (16:53)!]

II         Het (bestaande) recht.
De setting van het levensverhaal is die van en rechtszaak. Je merkt dat aan de opening van het hoofdstuk (16:1 en 2).[vii] God komt verhaal houden. Daarbij gelden de regels van het recht zoals die toen bestonden. God zegt: ik zal je vonnissen volgens het recht voor moordenaressen en overspelige vrouwen (16:38). Ongeacht de sekse (m/v) stond in die tijd de doodstraf op moord en overspel. Onze tijd is anders. Maar wij hebben evengoed onze regels, ons recht. Moord straffen wij zwaar. Overspel betekent niet zelden het einde van een relatie. En in ons #metoo-tijdperk, bijvoorbeeld, zijn machtige mensen hun baan kwijtgeraakt. Een concert van R. Kelly gaat niet door. We vragen ons af of we na de documentaire Leaving Neverland nog wel muziek van Michael Jackson kunnen of willen luisteren. Daar kijkt niemand van op.

Zo is Ezechiël 16 te lezen. Zo was het recht toen, in die tijd en in die oosterse cultuur. Men keek niet op van dat hoofdstuk zoals wij dat doen. Gods volk is zich wel rot geschrokken en ongetwijfeld woest geworden. Maar dan omdat het over hen ging. Omdat hun levensverhaal er in Gods ogen totaal anders uitzag dan hun eigen opschepperige verhaal.

In die zin is er ook voortgang te zien in de Bijbel. Dit stuk past bij (het extreme Bijbelboek) Ezechiël zoals we daar al even naar luisteren. In het Nieuwe Testament verwacht je dit niet. Ook deze taal niet. Paulus zegt bijvoorbeeld dat er onder christenen geen sprake mag zijn van dubbelzinnige en platvloerse taal (Efeze 5:4). Een christen mag Ezechiël 16 in dat opzicht niet verkeerd gebruiken. God bleef niet staan bij die tijd (zie verderop in de preek).

Góds zooitje.
Als we het zo lezen, begrijpen we ook beter waarom dit hoofdstuk er staat. Het gaat, net als eerder, over Gods keuze voor zijn volk.[viii] God zegt ‘lééf’ tegen een op het zicht kansloos bestaan (16:6). En nu is het volk ‘volwassen’. Kijk naar Mij – zegt God tegen zijn volk dat allerlei sexy selfies aan het maken is.

Zo kunnen we dit hoofdstuk ook toepassen op onszelf. In het Nieuwe Testament wordt de relatie tussen Christus en de kerk vergeleken met een bruidegom en bruid (Efeze 5). Vaak worden christenen gewezen op hun afkomst. Juist om hen zo te herinneren aan Jézus trouw en liefde (Efeze 2:1-10, 1 Korintiërs 1:26 en 27). Wat kunnen christenen makkelijk ach en wee roepen over van alles en nog wat in de kerk en maatschappij. Alsof ze zelf zo goed zijn. Alsof hun kerk geweldig was of is. Zo lijk je verdraaid veel op dat oudtestamentische volk dat in Ezechiël onder kritiek staat. In lijn van Ezechiël 16 zegt de Bijbel dat de kerk een bij elkaar geraapt zooitje is. Maar het is Góds zooitje. En (alleen) daarom komt het goed. Ons bestaansrecht is de lofprijs op Jezus’ naam.

Laten we dat dan ook doen. We zingen LB 868: 1 en 2. We loven daarin God, de schepper van ons leven en ons lichaam. ‘God beschikt ons ten leven’ (Ezechiël 16:6).

4         HEER over alles en allen.
Nog een stap, gemeente. Wat betekent Ezechiël 16 concreet voor ons? Ik haal er drie dingen uit.

I           Opvoeding.
Gods oordeel treft zijn volk omdat het gaat over de toekomst van zijn volk. Kinderen zijn de dupe van een geestelijk losgeslagen volk (16:21). Nu offeren wij onze kinderen niet op als brandoffers voor goden. Maar dan houd je dit hoofdstuk bij jezelf vandaan. Je kunt ook zeggen: men deed toen wat in die tijd voor velen normaal was (kindoffer). En dan komt het ineens dichtbij. De vraag is dan: wat geef je je kinderen vandaag mee? In onze tijd staat centraal dat je alles uit jezelf moet halen. En dat je echt en helemaal jezelf kunt zijn. In de kerk zingen we dan: je bent een parel in Gods hand.[ix]

Waar ligt het accent; zijn wij/zij de parels of is Jezus de parel? Wie schittert er? Wat is het belangrijk om je kinderen te (laten) vertellen van Jezus. Dat er niks waardevollers is dan Gods liefde, recht en trouw. Dat is een veilige en goede grond om op te bloeien. Een mooie en passende concretisering van Ezechiël 16 is de avond over opvoeding die binnenkort op het rooster staat. Wat goed dat die avond in de kerk gehouden wordt.

II         God en vulgaire seks(uele taal).
Ezechiël 16 is buitengewoon vulgair. Dat geeft te denken. Bijbels(theologisch) is dat te duiden vanuit Hooglied.[x] Ezechiël 16 is het tegenovergestelde van Hooglied omdat het bederf van het beste (relatie met God) het slechtste is. De verwoording, de taal, volgt daarop. Even weinig verhullend als Hooglied.

Het gaat in dit hoofdstuk dan ook niet om seks maar om de (verworden) relatie met God. En toch staat het in die seksuele taal. Zelfs zo dat kerkmensen er moeite mee hebben. Misschien ook wel een beetje omdat seksualiteit in de kerk een ondergeschoven kindje is. Daar hebben we het niet over. Maar God wel. Ik denk dat Ezechiël 16 in die zin kan helpen. Onze maatschappij zit vol met vulgaire, over-de-top uitingen van seks. Videoclips met niets verhullende vrouwenlichamen (prominenter dan mannenlichamen). Lichamelijkheid en seksualiteit staat bij ons met stip bovenaan. Je ziet het misschien wel elke dag op je telefoon. Twee voorbeelden in verband met Ezechiël 16.

• Merel Baldé wil in haar liedje de rollen omdraaien en meisjes/vrouwen, in plaats van jongens/mannen, de toon laten zetten in genieten van seks. Haar liedje heeft de weinig aan verbeelding overlatende titel: Houd je … en … me.
• Denk ook aan literatuur. Peter Buwalda’s nieuwste boek is eindelijk verschenen: Otmars zonen. Een van de recensies had het over de extreme, sadomasochistische seks in dat boek.

Let op, gemeente! Ik zeg hier niet: foute boel dit soort dingen. Dat zeg ik hier niet. Dat hebben christenen misschien vaak gedaan. Of ze zijn nog steeds geneigd om dat te doen. Maar dat is snel een te korte bocht. Bovendien zijn christenen geen moralisten. En kijk vooral ook naar jezelf (slot opmerkingen onder 3 hierboven).[xi]

Het gaat in deze uitingen om meer. Je wilt vertellen wie je bent en wil zijn (Baldé’s lied; girlpower, zeggen sommigen. En Buwalda zegt dat dit de manier is waarop iemand erachter komt wie een ander is). Net als Ezechiël 16 gaat om levensverhalen waardoor je laat zien wie je bent en hoe de werkelijkheid volgens jou is. In onze lichaamscultuur is dat niet zelden in lichamelijke en seksuele taal. Met die taal, zeker in de vulgaire taal, verwoorden mensen op een heel krachtige en directe manier gevoelens van verlangen, onmacht en frustratie. Het zijn uitingen van pijn over een wereld die zo mooi had kunnen zijn maar in werkelijkheid vaak verrot/mislukt is. [Toegevoegd in 2019: Ilja Pfeijffer zegt over de meest expliciete seksscène in zijn bestseller Grand Hotel Europa: ‘een ongemakkelijke scène, bedoeld om pijn te doen’. Interview in Trouw 21-12-2019]. Op een heftige, door niemand niet mis te verstane manier wordt duidelijk dat er iets mis is.

Lees dan Ezechiël 16 en 23 eens. Ik zou het jullie vooral willen aanraden, jongeren. Lees het eens voor jezelf. Of samen als je dat ziet zitten. Liefst in een vertaling die zo expliciet mogelijk is.[xii] God valt echt niet om van een videoclip die overloopt van seks en van schurende mensen op de dansvloer. En half Nederland viel er op sociale media overheen dat rapper Boef een paar dames voor kech uitmaakte. Maar God deed dat al bij zijn volk – en toen met goéde redenen Ezechiël 16:35). Meer dan tweeënhalf-duizend jaar voordat Buwalda’s boek uitkwam, begon God er al over geperverteerde seks. En zo over de top. Zelfs zo dat je zegt: …. (scheldwoord). Onze cultuur gaat er prat op vrij te zijn en vóórop te lopen. Dat is ons ‘levensverhaal’ (Ezechiël 16). Ik zou zeggen: lees de Bijbel eens. Daar gebeurt en staat het allemaal. Millennia voordat de westerse cultuur ‘geboren’ zou worden (cf. Ezechiël 16:5).

En lees dan ook door. Helemaal tot het einde van Ezechiël 16. Ja; dat is een lang hoofdstuk. Maar daar laat God zien waar het Hem om gaat. Niet om die ranzige taal of het onmogelijke verlangen. God laat zien dat Hij dat allemaal van ons weet. Tot in details onze gebrokenheid en ons verlangen kent. Ook als het gaat om ons lichaam en onze seksualiteit. God zegt: ja; er ís wat mis. Jullie missen Mij. En God belooft de wereld mooi te maken. Hij zal dat doen.

Lees verder in het Nieuwe Testament. Het herstel is in Jezus begonnen. Christus leed immers lichamelijk; oneervol, naakt vastgebonden aan het hout. En hij stond op met een (opstandings)lichaam.[xiii] Vernieuwing is begonnen. Voor je geest. Je denken. En, met vallen en opstaan, je lichamelijkheid en je seksualiteit. Eer God met je lichaam zegt Paulus (1 Korintiërs 6:20). Spreek geen platvloerse taal maar woorden van dank (Efeze 5:4). Word ingelijfd in Jezus’ koninkrijk. Die oproept klinkt in Ezechiël 16. Het goede nieuws van een compleet herstel in Jezus.

Wat is Ezechiël 16, gezien vanuit onze hedendaagse cultuur, bevrijdend nieuws.

III        Wie is God?
Tot slot. Alle uitleg ten spijt is er lastig grip te krijgen op Ezechiël 16. En dat zit in vers 42. In dat vers geeft God zichzelf bloot. Hij zegt ‘jaloers’ te zijn (NBV/BGT).[xiv] Hij kan het niet hebben dat zijn volk Hem niet liefheeft maar naar anderen kijkt. IJver – zegt de Statenvertaling. Of: Een die zich laat gelden. Die vurig is; zo kun je het ook vertalen. Ja. Dat blijkt! God verscheen al in vuur aan Ezechiël en bracht dat vuur op Jeruzalem.[xv] En nu dit hoofdstuk 16. En dat vuur, die onvoorstelbare passievolle kracht van God, blijkt als God verderop ook alle volken onder zijn oordeel brengt (vanaf hoofdstuk 25) om vervolgens een heel nieuwe wereldorde neer te zetten (hoofdstuk 40-48). Zo ook in dit hoofdstuk. God zelf zal verzoening brengen zodat zijn verbond/huwelijk (vers 60) gered is en mooi wordt. Niet via een priester of een andere instelling; God zelf doet dat (vers 63).

Hier ligt de kern. Bij God zelf. Wie Hij is. Ken jij God zo? Snel hebben wij het over de do’s en dont’s in de kerk. Of dat we ons niet kunnen voorstellen dat …. En dan komt het. Dat God oordeelt bijvoorbeeld. Rechter is. Zich laat gelden en vergeldt. HEER is over álles van je leven. Ezechiël 16 brengt ons terug naar de kern. De eerste twee geboden. Eer God zoals Hij is. Het gaat in dit hoofdstuk over God, rechtsherstel (genoegdoening), zondekennis, berouw en vergeving/herstel. Haal niks van dit complete evangelie af.

Eer Hem. Wees net zo ‘vurig’ als God. De Geest is het vuur (Ezechiël 16:42, Handelingen 2:3) dat ons nieuw maakt. Ons op God laat lijken (Kolossenzen 3:10). Jezus laat volgen. In alles van ons leven. Zo wordt Gods naam geprezen.

---

Zie KNOWN. Introductie preken over Ezechiël.

[i] Zie Hoe God bij mensen woont. Preek Ezechiël 11.
[ii] Dat geldt ook voor het Nieuwe Testament, de evangeliën. Dat het daarin allemaal zo makkelijk (te zien) is, is eerder een overtuiging van christenen dan datgene wat je tegemoet komt als je de Bijbel daar leest. Zie bijvoorbeeld de korte inleiding op een serie Marcuspreken. Het zoeken en vinden van een schat is een van de beelden die bij je opkomt als je dat evangelie leest.
[iii] Zie Hoe indrukwekkend is God. Roepingsvisioen Ezechiël 1 over de situatie waarin Ezechiël werd geroepen.
[iv] Spreken met beeldtaal was al ingezet bij het vorige hoofdstuk. Zie Bloei op in Gods koninkrijk.
[v] Je kunt bij het begin van Ezechiël 16 denken aan verschillende fasen van Gods volk. Verbondssluiting met Abraham (bloed!) uit Genesis 15, Wetgeving waardoor God met zijn volk trouwt (Exodus) en bloei (Salomo, tempel); de woorden bij die laatste (Ezechiël 16:10-14) wijzen inderdaad op priesterlijke allure. Deze voorstelling van fasen komt overeen met de uitleg van hoofdstuk 4 waarin duidelijk wordt dat God de zonde, gedaan sinds Salomo (afgodendienst), komt straffen. Zie daarvoor Profetie next level. Preek Ezechiël 3 en 4.
[vi] Zie Het gunstige vestigingsklimaat voor het afgodenbedrijf. Preek Ezechiël 8.
[vii] Zie Psalm 50. Heel de aarde moet getuige zijn van de rechtszaak die God tegen zijn eigen volk aanspant. Toegewijd en trouw leven. Preek Psalm 50. Het vuur waarmee God verschijnt (Ezechiël 1) wijst naar komend recht van God. Zie hiervoor ook de preek over Ezechiël 10.
[viii] Zie hoofdstuk 15 bij noot iv. Zie ook Gods bevrijdende keuze. Preek Dordtse Leerregels.
[ix] Zie Discussie over doopvragen is een teken van secularisatie.
[x] Zie het begin van de preek. Als Hooglied geestelijk te lezen is (relatie God en zijn volk) valt het nog beter op z’n plek. Het bederf van het beste is het slechtste, zo wordt duidelijk in Ezechiël 16. En dat alles in een taal die het spiegelbeeld is van de mooie, tere en intieme taal van Hooglied. Inhoudelijk komt het zo bij elkaar omdat Hooglied toegeschreven wordt aan Salomo. En in zijn tijd begon het verval, zo is Ezechiël te lezen – zie de preek Profetie next level (hoofdstuk 4).
[xi] Luister op dit punt ook eens naar het getuigenis uit de gemeente bij de preek in dienst naar aanleiding van de NashvilleVerklaring (onder 1^ste punt van de preek).
[xii] Vreemd genoeg is de BGT (die juist vaak zo direct en expliciet is) minder sterk dan de NBV.
[xiii] Zie themadienst Opstanding in heerlijkheid.
[xiv] Eerder kwam dit woord aan bod in de preek Profetie next level. Preek Ezechiël 4. Denk ook aan het 2^de gebod (Exodus 20:4) over het verbod beelden van God te maken.
[xv] Zie Hoe indrukwekkend is God (hoofdstuk 1) en In vuur en vlam voor de A/ander (hoofdstuk 10).

Voorbeeldliturgie
Welkom
Votum
Groet
Psalm 84: 1 en 2 nieuwe berijming http://www.denieuwepsalmberijming.nl/berijmingen/psalm-84
Stiltemoment bij 40dagen tijd. Meditatie bij een afbeelding
GK 155: 3, 4 en 5 (Heer, waar dan heen?)
Gebed
Kinderen naar voren (rijke jongeling)
Kinderlied
Kinderen gaan naar kring
Samenvatting Ezechiël (gericht op laatste hoofdstukken)
Lezing Ezechiël 16:1-22, 38-43 en 59-60 en 62-63
Verkondiging Over geperverteerde seks en een gelukkig getrouwd stel. (Hoe) is Ezechiël 16 te lezen?

LB 868: 1 en 2 (na 3de punt van de preek)

LB 868: 3 en 5 God is schepper van je lichaam (‘leef’, Ezechiël 16:6)

Ons levensverhaal (Kolossenzen 3:5-17 tekst hoeft niet gebeamd)
LB 675: 1 (Geest van hierboven )
Dankgebed en voorbede, afgesloten met gezamenlijk Onze Vader (hardop gesproken)
Kinderen komen terug
Collecte
LB 413: 1 tm 3 (Grote God wij loven U)
Zegen
Psalm 89:18f (Geloofd zij God de HEER voor eeuwig. Amen, amen).
Verdere ontmoeting