Onze cultuur is dubbel als het gaat om datgene dat méér is dan dit leven. Aan de ene kant past het niet dat er een transcendente werkelijkheid zou zijn. Laat je nakijken als je gelooft in de hemel, in een leven na dit leven. Aan de andere kant: hoeveel films beelden die werkelijkheid toch uit? In ‘Into the Wild’ (2007) ziet de hoofdpersoon
op de rand van zijn sterven een hemels visioen waarin alles goed komt. Wie zou dat niet willen? De spijkerharde film Gladiator (2000) is meer dan sentimenteel als de hoofdpersoon, ook al op het randje van de dood, zijn geliefden in levende lijve (terug)ziet. Wat we niet kunnen geloven, laat ons toch niet los. ‘Geloof in dìt leven – en laat ons niet overgeleverd worden aan de goden’ zeggen de humanisten. En ja; dat gevoel herkennen we. Aan de andere kant: toen de cardioloog Pim van Lommel zijn boek Eindeloos bewustzijn (2007) schreef, werd dat een bestseller en trok hij overal volle zalen.

Continue reading →