God shows Himself in a scientifically evolving western society
In 2012 the Dutch astronaut André Kuipers brought space closer to us during his stay in the International Space Station (ISS). Although ‘astro-André’ hasn’t been known to be(come) religious, I notice something Lees verder
Onze cultuur is dubbel als het gaat om datgene dat méér is dan dit leven. Aan de ene kant past het niet dat er een transcendente werkelijkheid zou zijn. Laat je nakijken als je gelooft in de hemel, in een leven na dit leven. Aan de andere kant: hoeveel films beelden die werkelijkheid toch uit? In ‘Into the Wild’ (2007) ziet de hoofdpersoon
op de rand van zijn sterven een hemels visioen waarin alles goed komt. Wie zou dat niet willen? De spijkerharde film Gladiator (2000) is meer dan sentimenteel als de hoofdpersoon, ook al op het randje van de dood, zijn geliefden in levende lijve (terug)ziet. Wat we niet kunnen geloven, laat ons toch niet los. ‘Geloof in dìt leven – en laat ons niet overgeleverd worden aan de goden’ zeggen de humanisten. En ja; dat gevoel herkennen we. Aan de andere kant: toen de cardioloog Pim van Lommel zijn boek Eindeloos bewustzijn (2007) schreef, werd dat een bestseller en trok hij overal volle zalen.
Pi is zo verdrietig als blijkt dat de tijger hem zomaar verlaat. Na alles wat ze hebben meegemaakt! Op z’n minst had ‘ie Pi toch even kunnen aankijken. Maar zonder omkijken loopt ‘ie weg. Pi staat er weer alleen voor. Als de tijger staat voor het geloof van Pi dan is dit een sterke boodschap. Veel hebben ze samen meegemaakt. Rampen kon Pi overleven dankzij zijn geloof. Eenmaal weer op het vaste land is de bijzondere band niet meer nodig. Pi leeft! Hij kan weer vooruit kijken. Wie weet of hij de tijger ooit nog weer eens tegen komt/nodig heeft.
(The Life of Pi and death of ‘Amanat’. Who’s God: on Tuesday 22/01/2013. )
De film Life of Pi legt de lat meteen heel hoog. De hoofdpersoon Pi zal een schrijver een verhaal gaan vertellen dat het bestaan van God moet bewijzen. Of het de kijker overtuigt wordt, in overeenstemming met de opvatting van onze tijd, geheel en al aan hemzelf overgelaten. Als Pi zijn verhaal over wonderlijke redding na een ramp heeft gedaan, blijkt het zo ongeloofwaardig dat verzekeringsagenten hem sommeren een verhaal te vertellen dat ze wel kunnen geloven. En dat doet Pi. Maar aan de schrijver stelt Pi de vraag: welke van deze verhalen geloof jij?
The movie ‘The life of Pi’ raises the bar immediately. Main character Pi tells a story to a writer to convince him of the existence of God. In accordance to todays’ views, it’s up to us to decide if Pi succeeded. When Pi tells this incredible story about a miraculous rescue after a major disaster, it seems so hard to believe that insurance agents order him to tell a story that is believable. And Pi does. But he asks the writer: which of these stories do you believe?
1 Korintiërs 15 en HC 17. Begin 2013
1 Hinken op twee gedachten (zie 1 Koningen 18).
Als het gaat over een hemel of eeuwig leven is onze cultuur dubbel. Aan de ene kant lijkt het volstrekt niet te passen bij het post-moderne levensgevoel. “Geloof in dít leven” (en red ons van de goden) – zo verwoordt een reclamespotje van de humanisten Lees verder
Matthijs Haak 