Dit is het laatste artikel over vroomheid en woestijn (uit 2005). Het vorige artikel ging erover dat de woestijn je zuivert. Vanaf drie verschillende posities wil ik nog eens kijken naar de vragen die in de eerste bijdrage aan de orde kwamen bij een visie op mensen van afzondering. Het zijn deze posities: (1) vanuit de levensbeschrijving van Antonius, (2) vanuit de functie die die levensbeschrijving heeft in de bekering van Augustinus en (3) vanuit een gereformeerd standpunt. Wat hier aan de orde komt, helpt me om een omschrijving te geven van de kanten die aan het verschijnsel vroomheid zitten.
Het leven van Antonius
Kort na de dood van de woestijnvader Antonius is zijn levensverhaal opgeschreven door Athanasius van Alexandrië. Van dat leven is een Nederlandse vertaling beschikbaar.[1] Bij het lezen van deze vertaling zie ik in ieder geval de volgende elementen terugkeren.
De duivel, die ook wel de Vijand wordt genoemd, wil Antonius afbrengen van zijn keuze een goed en Continue reading