Postkerkelijk mag onze samenleving nog niet heten, maar de secularisatie gaat wel heel snel (SCP, 19 december 2018). Degenen die wel geloven vormen een bont gezelschap. Hoe heeft de kerk zich in deze postchristelijke, bijna postkerkelijke en multireligieuze context op te stellen?

De Haagse Bethelkapel verleende enkele maanden kerkasiel aan het Armeense gezin Tamrazyan. Een estafettedienst verhinderde de uitzetting van dit uitgeprocedeerde gezin. Op deze manier heeft de kerk bijdragen aan de politieke draai inzake het kinderpardon. Ik zie die draai als gebedsverhoring. Dan kunnen we nu, met het oog op de toekomst, ook terugkijken. Want in het geboden kerkasiel komen veel aspecten samen die relevant zijn voor de vraagstelling van dit artikel.

Godsdienstvrijheid
De discussie over het kerkasiel verliep nogal tam. Bijbelteksten als Romeinen 13 en Matteüs 25 werden genoemd. De vraag werd gesteld in hoeverre je een estafettedienst mag inzetten voor een goed doel. Het gaat dan over de overheid, de kerk en hun relatie. Maar zet het geheel van deze discussie nu eens in de context van Continue reading →