Ezechiël 24 is een intriest hoofdstuk; zowel voor de gelovigen van toen als voor de profeet Ezechiël persoonlijk. (Hoe) horen we hierin het evangelie? Een voorbeeldliturgie staat onderaan de preektekst.

1.        Het dieptepunt is bereikt.
In m’n studententijd kochten mijn huisgenoot en ik in het weekend – doe eens luxe – eens een stuk vlees bij de slager. Het moest weet-ik-veel-hoeveel uur braden/stoven. Ondertussen werden we gevraagd door gemeenteleden om daar op te komen passen. Aantrekkelijk want zij hadden een fatsoenlijke TV en een koelkast+ vol. Uiteraard dachten we geen seconde aan de pan die op het  vuur stond. Toen we na middernacht thuis kwamen, walmde de rook ons tegemoet toen we de deur opendeden. Het vlees en de botten waren verkoold en zelfs de pan was begonnen te smelten. Een vreselijke stank hing in heel het huis. Zelfs na uren luchten was de stank niet weg.

Zo gaat het in Ezechiël 24. Het moet vreselijk hebben gestonken toen Ezechiël een pan met excellent vlees erin op het vuur zette (Ezechiël 24:4 vv). Alles moest verbrand worden. Het is nog een levensgevaarlijke opdracht ook. Makkelijk zou het huis in de fik kunnen vliegen. 1-1-2 bellen was er in die tijd niet bij. Voor je het wist was er een (stads)wijk verloren aan het vuur.

Scharnierhoofdstuk.
Gemeente, vandaag luisteren we voor het laatst van het seizoen 2018/9 naar Ezechiël. En dan is hoofdstuk 24 passend. Dat is een scharnierhoofdstuk. Ezechiël moet de datum Continue reading →